Bloggfærslur mánaðarins, júní 2007

Hljómsveit nr.7 - Moonboots

Eftir Gloss ævintýrið ætlaði ég að hætta í bransanum og einbeita mér að konu og barni betur. Ég var ekki búinn að sinna þeim mikið þetta árið sem Gloss spilaði sem mest. Bara rokkara líferni út í eitt. Þó svo að virku dagarnir hafi verið stundum notaðir fyrir fjölskylduna.  En það entist í ca.4 mánuði. Þá sá ég auglýsingu í mogganum að hljómsveitin Moonboots óskaði eftir hljómborðsleikara. Ég var fljótur að taka upp símann og hringja. Þar svaraði hinn geðgóði maður Snorri Hergill, og leist honum vel á strákinn og þar með var ég kominn í hljómsveitina Moonboots. Ég áttaði mig ekki alveg á því hvað ég var að fara út í. Því Moonboots spilaði eingöngu 80´s tónlist og er því hljómborðið mikið í aðalhlutverki þar og getur verið ansi erfitt. Sérstaklega þar sem 80´s tónlist er nánast ekkert nema synthar og er því úr mörgu að velja þegar á að pikka upp hljómborðslínur í þessari tónlist.

Því var æft og æft í ca.2 vikur og svo var bara ball. Ég var drullu stressaður fyrir fyrsta ballið man ég. En til að komast frá stressinu, var ég með gítar hljómborð eða kítar sem ég spilaði á í nokkrum lögum og gat því hlaupið um sviðið og skemmt mér vel. Þá rann af manni allt stress og við tók mikil skemmtun.  Í Moonboots kynntist ég yndislegum mönnum sem ég hef því miður ekki haft mikið samband við  eftir að bandið hætti fyrir utan Þráinn gítarleikara.  Bandið var skipað svona:  Svabbi-söngur / Snorri Hergill-bassi / Þráinn-gítar /  Helgi-trommur og svo ég á hljómborð og einstaka sinnum smá sax.  Einnig vorum við með umboðsmann sem heitir Maggi. Alltaf hress og kátur. Eftir að hafa verið stutta stund í bandinu var ákveðið að reka Þráinn gítarleikara (sem ég skil ekki enn í dag af hverju það var gert, því sjaldan hef ég spilað með flottari mönnum en honum) og Gummi (Hraun) var ráðin í staðin. Seinna hætti hann og Þröstur (Url, Greatest low) tók við gítarstöðunni.  Það var snilld, því það er maður sem kann að skemmta sér og öðrum upp á sviði.  

Skítavík var það kallað þegar mætt var út á land og spilað fyrir mjög fáa. Í því lenti Moonboots mjög oft. Fórum td.eitt skipti til Egilsstaða og spiluðum fyrir einn gest. Geri aðrir betur. Það varð til þess að við hættum að fara út á land (þó svo við hefðum keypt gamlan sjúkrabíl og gert hann upp fyrir bandið) og einbeittum okkur að spila í bænum. Sem var alltaf gaman og oftast góð mæting á böllin þar. Við tókum allan pakkann. þ.e.a.s. við máluðum okkur í framan, vorum með grifflur og klæddir í 80´s föt. Mjög cool að sjá.

Þegar Þröstur (gítar) kom í bandið byrjaði Óli aftur. Hann var hljómborðsleikari Moonboots áður en ég byrjaði. Þá vorum við 2 á hljómborð og veitti svo sem ekkert af því í þessari 80´s músík.  Ég hætti svo skömmu seinna og skildi Óla eftir einan á hljómborðinu. Einhverjar fleiri manna breytingar urðu eftir að ég hætti sem ég bara man ekki.  Ástæðan að ég hætti var sú að ég var kominn með æluna upp í háls af 80´s tónlist Sick. Enn í dag get ég ekki hlustað á þessa músík.  Takk fyrir


Hljómsveit nr.6 - Gloss

Atlot var söngvaralaus og urðum við að finna söngvara fyrir bandið hið snarasta. Við sáum Helgu, sem var gömul vinkonu okkar í sjónvarpinu syngja í söngvakeppni framhaldsskólanna.  Ekki vissum við að hún væri svona mögnuð söngkona og leyst okkur  flestum vel á.

Júmbó, umboðsmaðurinn knái var fenginn til að hringja í hana og fá hana í bandið. Hún lét ekki bjóða sér það tvisvar og þar með var breytt um nafn, stíl og stefnu og diskóhljómsveitin Gloss varð til. Júmbó hætti skömmu seinna og var útvarpsmaðurinn Ágúst Héðinsson fenginn í hans stað. Þá fyrst urðum við glæsi-band. Keypt voru hvít jakkaföt á línuna og Helga saumaði sér hvítan diskó samfesting. Við urðum húshljómsveitir á Fógetanum í Reykjavík og Lundanum í Vestmannaeyjum. Heilan vetur spiluðum við nánast til skiptis á þessum stöðum. Magnað stuð. Það var leigð rúta og allur pakkinn.  Ýmsar sögurnar man maður frá þessum tíma. Td.var ein grúppía í eyjum sem varð alveg brjáluð af því einn úr hljómsveitinni  vildi ekki sofa hjá henni. Hún hótaði að drepa sig og keyrði um allan bæinn piss full. Stútaði húsgögnum og fl.í þeim dúr.  Hressandi stelpa þar á ferð. Einnig keyrði ég yfir tánna á Kidda bassaleikara einu sinni í eyjum. Þá vorum við að verða of sein í Herjólf og bíllinn okkar fór ekki í gang. Við urðum ss.að ýta honum í gang allir að drepast úr þynnku og jafnvel svolítið blautir enn þá. Ég settist við stýrið og hinir fóru að ýta. Kiddi er með svolítið stórar fætur og flæktust þær eitthvað fyrir og BAMM ! Beint yfir fótinn... Nett sjokk, en Kiddi hélt bara áfram að ýta enda sannur karlmaður þar á ferð . Svo var það eitt giggið á Fógetanum, þar sem Kiddi fékk hringingu frá konunni sinni og hún tilkynnti honum að hún væri á leiðinni upp á fæðingardeild að fæða. Kiddi rauk því í burtu í miðju giggi og við spiluðum bassa laus það kvöldið. Frekar súrt en skiljanlegt. Seinna eignaðist Kiddi annað barn og var konan hans einnig þá mætt á fæðingardeildina þegar við vorum að fara að spila. Sem betur fer var það áður en giggið byrjaði og gátum við því reddað öðrum bassaleikara í tíma. Finnur Beck fréttamaður plokkaði bassann. Snillingur þar á ferð. Það var síðasta giggið hjá hljómsveitinni Gloss.

 Við tókum upp 2 lög í studioi. Allir dansa salsa, sem komst mjög ofarlega á vinsældarlista Bylgjunnar (enda var umboðsmaðurinn okkar að vinna þar) og svo var það diskó smellurinn " I am what I am" sem settur var í nýjan búning. Máni Svavars hjálpaði okkur með það og gerði drullu vel. Bætti inn trommu og syntha lúppum ásamt því að útsetja lagið. Össur Geirsson básúnuleikara útsetti brassið.  Eftir 1 - 2 ára hark hætti svo Gloss. Ég man ekki hver ástæðan var en sennilega vorum við búin að fá nóg af hvoru öðru.Reyndar fór einn hljómsveitameðlimanna í meðferð og býst ég við að það hafi spilað mikið inn í. Þetta var orðið mikið djamm og allt farið úr böndunum.


Hljómsveit nr.5 - Atlot

1995. Eftir Spoon ævintýrið fórum við æskufélagarnir úr Pez og Sveindómnum, Kiddi,Finnur og Hjalti að spila saman aftur. Við komumst fljótlega að því að ég væri nú orðinn ansi slappur söngvari svo við fengum vinkonu okkar hana Agnesi til að syngja með okkur. Ekki var það að gera sig mikið svo við fengum vin hennar til að syngja með okkur líka.  Þessi strákur heitir Guðmundur Ágúst og var þrusu söngvari og tónlistarmaður. Hann lyfti okkur upp á hærra plan. Við rákum svo Agnesi og fengum í bandið þá Jón Ingvar básúnuleikara og Sævar trompetleikara. Við spiluðum aðallega soul tónlist. Blues Brothers, James Brown ofl. stöff. Hljómsveitin var skírð

Vinur hans Sævars, Jón (Júmbó) að nafni heyrði í okkur og fannst mikið til koma. Hann gerðist umboðsmaður okkar og við fórum að spila á fullu. Hituðum upp fyrir Sniglabandið, spiluðum á Kaffi Reykjavík, félagsmiðstöðvum ofl stöðum. Þegar ég var í  þessari hljómsveit samdi ég fyrstu 2 lögin mín. Við fórum í stúdíó og tókum þau upp. Á meðan við vorum að taka upp lögin í stúdióinu heyrðu 2 kvikmyndamenn í öðru laginu sem hét Villtar meyjar og vildi endilega fá að nota þetta lag í myndina sína. Við létum að sjálfsögðu ekki bjóða okkur það tvisvar og þar með var ég kominn með mitt fyrsta lag á cd og í bíómynd. Myndin hét Ein stór fjölskylda og var ekki mjög vinsæl. En hvað með það.,.,.,.Fyrsti diskurinn sem ég spilaði á var kominn út og ég var mjög sáttur.  Hljómsveitin Atlot lenti í ýmsum ævintýrum. Td.létum við 2 uppdópaða umboðsmenn féflétta okkur upp úr skónum og hafa okkur að fíflum ofl í þessum dúr. Við vorum ungir og vitlausir guttar sem gerðum allt fyrir frægðina. Við bættum við okkur í brass deildina og fengum félaga okkar hann Freyza úr Svaninum til að spila með á trompet. Og þá vorum við komin með 4 brassara + hrynsveit. Atlot var þá orðin 8 manna hljómsveit. Undir lokin fengum við Thelmu sem söng í lagið Tell me í Eurovision til að syngja með okkur en það samstarf gekk ekki vel og hætti hún eða var rekin fljótlega. (man ekki hvort var). Svo var það einn daginn að Gústi söngvari datt niður af húsþaki og stórslasaði sig. Hann þurfti að liggja í nokkra mánuði á spítala og þar með var hljómsveitin Atlot hætt.


Hljómsveit nr.4 - Spoon

Það var árið 1992 og ég byrjaði í tónlistarskóla F.Í.H. að læra á hljómborð hjá Þóri Baldurssyni. Þar fór ég í rokk samspil hjá Stefáni Hjörleifssyni. Þessi hljómsveit var svo þétt og góð að Stefán bauð okkur að hita upp fyrir Ný Dönsk. Það var algjör draumur fyrir okkur strákana að fá þetta tækifæri. Fyrst hétum við

Í Spoon voru: Sigurjón gítar. Hjörtur gítar.- Höskuldur söngur.- Ingi bassi.- Kalli trommur og svo ég á hljómborð. Sigurjón hætti reyndar eftir stuttan tíma. Við förum að semja okkar eigin lög og taka þau upp. Þetta var mjög skemmtilegur tími og þarna lærði ég mikið um sveitaballabransann og hvernig það er að spila á böllum. Haustið 1993 ákvað ég að hætta í hljómsveitinni til að sinna náminu mínu betur í Menntaskóla Kópavogs. Það hafði setið á hakanum eftir að við fórum að spila svona mikið og ég vildi taka mig á í því. 3 mánuðum eftir að ég hætti þá var Emilíana Torini ráðin í bandið, tekin var upp geisladiskur og hljómsveitin meikaði það. Djö....var ég svekktur.....Arg.....En svona er lífið. Mér var ekki ætlað að meika´ða strax. Seinna frétti ég að það átti að reka mig úr bandinu hvort sem var, svo það breytti svo sem engu. En hljómsveitin meika´ði það svo sem ekki, heldur var það Emilíana Torini sem gerði það. Ingi bassaleikari er reyndar í Jagúar að gera góða hluti. En þetta var skemmtileg reynsla og mikið ævintýri. Ég náði aldrei að taka mig á í MK.,því ég hætti í honum í janúar ´94 og hef ekki farið í menntaskóla síðan. Þannig fór um sjóferð þá.


Hljómsveit nr.3 - Pez

Sveindómurinn var popphljómsveit sem spilaði Stuðmanna – Greifa, og fl.blöðru lög. Vorum í rosalega “flottum” búningum sem tízkuverslunin Bazar sá um að redda okkur en poppið var ekki alveg að gera sig hjá okkur. 1991 vorum við komnir í mútur og það þótti ekkert cool að spila sveitaballa popp. Þá var lítið annað í stöðunni að gera en að henda búningunum, breyta nafninu, láta hárið vaxa og spila pönk. Hljómsveitin Pez varð til. Ég lagði hljómborðið á hilluna, (enda ekki mikið pönk að spila á hljómborð) keypti mér rafmagnsgítar og betri micrafón. Sami mannskapur var í þessu bandi og í Sveindómnum. Ég spilaði á rythma-gítar og söng, Hjalti spilaði á “sóló”gítar, Kiddi plokkaði bassann og Finnur sá um að slá taktinn. Prógrammið hjá okkur var 80%  Bubba lög og restin ýmislegt annað pönk. Ég og Finnur vorum komnir með hár niðrá tær og vorum svaka töff. (amk.fannst okkur það). Við spiluðum hjá ýmsum félagsmiðstöðvum og skólum. Eftir ca. Eitt ár vorum við komnir með svolítið leið á að spila bara Bubba lög og fórum að semja sjálfir. Það var ágætis útkoma. Svo fórum við að spila lög með Metallicu og Guns´N´Roses. Það var ekki alveg að gera sig. Sennilega var ég of góður söngvari til að taka lög með þessum hljómsveitum. J Við ákváðum því að hætta og fórum í sitthvora áttina. Annað hvort vorum við 10 árum á eftir tímanum eða á undan. Pönk var ekki mjög vinsælt á þessum tíma og því lifðum við ekki mikið lengur. Í dag er fullt af pönk hljómsveitum sem eru að gera það gott. Kannski við ættum að koma saman aftur núna og meika´ða. ??? Við tókum reyndar lagið í brúðkaupinu hjá Kidda um daginn og slógum þvílíkt í gegn. Gaman af því. Þegar Pez hætti þá hætti ég að syngja og hef ekki gert það síðan. Sem er bara gott mál. Þið ættuð að heyra í mér. Váááááááá. Massa rödd þar á ferð.


Hljómsveit nr.2 - Sveindómurinn

Önnur hljómsveitin sem ég var í hét Sveindómurinn. Þetta var fyrsta
hljómsveitin sem ég spilaði á hljómborð í og söng. Ég var 13 ára og við
3 vinirnir: Bibbi, Finnur og ég ákváðum að stofna hljómsveit. Bibbi
keypti sér gítar, Finnur keypti sér trommusett og ég keypti mitt fyrsta
hljómborð. Þetta var tríó og spiluðum við aðallega skátalög sem við
spiluðum á kvöldvökum hjá skátunum. (Já, ég var í skátunum) Þetta gekk
ágætlega, miðað við aldur og fyrri störf. Eftir nokkrar æfingar fannst
okkur eitthvað vanta í hljómsveitina en vissum ekki hvað það gæti verið.
Þangað til einn daginn, þá sá ég hljómsveit í sjónvarpinu sem var með 2
gítara. Einn venjulegan og annan með fjórum þykkum strengjum. Ég fór
að spyrjast fyrir um þetta hljóðfæri og komst af því að þetta væri
rafmagns-bassi og allar hljómsveitir yrðu að hafa þetta hljóðfæri með.
Þá sagði ég Kidda vini mínum að kaupa bassa sem hann gerði og þá vorum
við orðnir fjórir. Fyrsta alvöru giggið var á landsmóti
skólalúðrasveita. En nokkrum dögum fyrir það gigg þá forfallaðist
Bibbi. Ekki gátum við sleppt svona góðu giggi, þannig að ég lærði
nokkur vinnukonugrip á gítar og kenndi Hjalta vini mínum þau. Á ca.4
dögum var ég búinn að kenna honum þessi grip og við spiluðum massa gigg
á landsmótinu. Hljómsveitin spilaði í eitt ár í viðbót og lenti ma.í 3ja
sæti á hæfileikakeppni grunnskóla kópavogs.

1sta hljómsveitin - Öndin

Ég hef verið í mörgum hljómsveitum á mínum tónlistarferli. Á næstu vikum ætla ég að fara aðeins yfir þessi bönd, ykkur og mér til gamans. Fyrsta hljómsveitin sem ég var í hét Brassband Kópavogs (seinna Öndin). Ég spilaði á klarínett og seinna saxófón líka. Ég stofnaði þetta band 12 ára og spiluðum við út um allt. Ég stjórnaði þessu bandi frá A-Ö. Fann lög, boðaði æfingar, taldi í lögin ofl. Þetta var rosalega skemmtilegur tími. Við tókum 5000kr fyrir giggið (1000kr á mann) og fannst okkur það rosaleg upphæð. Það er svo sem ekki skrítið að við höfum fengið nóg að gera. :)

Seinna urðum við hús hljómsveit Versló og spiluðum á öllum Morfís keppnum fyrir hönd skólans. Launin voru að sjálfsögðu heilar 5000kr fyrir bandið og spiluðum við í 2-3 klst.í hvert sinn. Massa díll það. Verslingar (Gísli Marteinn ofl.) fundu svo nafnið Öndin á okkur og höfum við starfað undir því nafni síðan. C.a í 16 ár. Við höfum alltaf spilað eitthvað á hverju ári öll þessi ár. Geri aðrir betur. Ég er eini upprunalegi meðlimurinn sem eftir er í þessu bandi. Hvað svo sem skýrir það???

Í dag erum við kannski að fá örlitin meiri pening fyrir giggið. :) eða hvað? Hvað kostar bjór í dag?

 

Popppunktur vikunnar:


"Elvis Presley said, ´You´re not going to marry this little girl, are you? This is a joke, isn´t it?´ I said, ´No, I´m going to marry her.´ And he said, ´Well, God bless you, Jerry Lee. You just saved my career.´"

                                                                                                            -Jerry Lee Lewis, 1988


Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband